Page 8 - คู่มือการทำความเข้าใจ เรื่อง สิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง
P. 8
6 คู่มือ การทำาความเข้าใจ เรื่อง สิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง
คำ�แนะนำ�ก�รใช้หนังสือ
ตั้งแต่ปี ค.ศ. ๑๙๔๘ มีการประกาศใช้ “ปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน” ก็ได้มีการศึกษา
และอธิบายความหมายที่เกี่ยวข้องกับสิทธิมนุษยชนอย่างลึกซึ้งขึ้น และพัฒนามาเป็นกฎหมายสิทธิ
มนุษยชนระหว่างประเทศ สิ่งเหล่านี้ล้วนก่อให้เกิดความเข้าใจในพันธกรณีของรัฐในมิติสิทธิมนุษยชน
ทั้งการเคารพ (respect) การคุ้มครอง (protect) และการทำาให้สิทธิเป็นจริง (fulfill) ซึ่งได้บัญญัติไว้
ในรัฐธรรมนูญ กฎหมาย และแนวนโยบายแห่งรัฐ
สำาหรับผู้ที่ปฏิบัติงานด้านสิทธิมนุษยชนมีความจำาเป็นอย่างยิ่งที่จะเข้าใจขอบเขตและเนื้อหา
สาระของแต่ละสิทธิ รวมถึงการนำาสิทธิเหล่านั้นไปปรับประยุต์ใช้ เพื่อการปกป้องคุ้มครองประชาชน
ในระดับรากหญ้าและระดับประเทศ
หนังสือคู่มือเล่มนี้จึงมีเนื้อหามุ่งเน้น การทำาความเข้าใจเรื่องสิทธิพลเมืองและสิทธิทาง
การเมืองโดยเฉพาะ รายละเอียดปรากฏในแต่ละบท ดังต่อไปนี้
บทที่ ๑ “ตอบข้อสงสัยเรื่องสิทธิมนุษยชน” ได้กล่าวถึง แนวคิดและหลักการพื้นฐานด้าน
สิทธิมนุษยชน และพยายามขยายความเนื้อหา กำาหนดนิยามของสิทธิมนุษยชน และหลักการ
ความเป็นสากล จำาแนกความแตกต่างระหว่างความจำาเป็น สิทธิและความต้องการ สิทธิประเภท
ต่างๆ และความไม่อาจแบ่งแยกได้ของสิทธิ แนวคิดเกี่ยวกับพันธกรณี กฎหมายซึ่งเป็นที่มาของ
สิทธิและพันธกรณี ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล รัฐ และสังคม ความเชื่อมโยงระหว่างหลักนิติธรรม
ประชาธิปไตย แนวคิดเรื่องอำานาจ สิทธิมนุษยชนและสันติภาพ นิยามของกรอบด้านสิทธิ วิธีการนำา
กฎหมายระหว่างประเทศมาใช้ในประเทศ และหลักการซึ่งเป็นพื้นฐานของแนวทางการทำางานตาม
หลักสิทธิมนุษยชน
บทที่ ๒ “กลไกการติดตามตรวจสอบสิทธิมนุษยชน : ระดับชาติ ระดับภูมิภาค และระดับ
นานาชาติ” ให้ความสำาคัญกับกลไกเพื่อบังคับใช้และติดตามปัญหาสิทธิมนุษยชน รัฐมีความรับผิดชอบ
หลักในการประกันว่า บุคคลทุกคนที่อยู่ภายใต้กฎหมาย สามารถเข้าถึงสิทธิมนุษยชนของตน แม้ว่า
ความรับผิดชอบดังกล่าวจะเป็นความรับผิดชอบที่เท่าเทียมกันระหว่างฝ่ายนิติบัญญัติ ฝ่ายบริหาร
และฝ่ายตุลาการ แต่ในบทนี้จะเน้นถึงบทบาทของฝ่ายตุลาการและกลไกอิสระอื่นๆ ที่จัดตั้งขึ้นตาม
รัฐธรรมนูญเพื่อส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิมนุษยชน อีกทั้งได้อ้างถึงกรณีศึกษาต่างๆ คู่มือฉบับนี้
ต้องการเน้นว่าฝ่ายนิติบัญญัติและฝ่ายบริหารมีพันธกรณีที่ต้องดูแลให้มีการบัญญัติหรือการบังคับใช้
กฎหมายหลักเกณฑ์และระเบียบโดยให้สอดคล้องกับหลักสิทธิมนุษยชน นอกจากนั้นยังอธิบายถึง
